-
1 spuszczać
spuszczać (-am) < spuścić> (spuszczę) herablassen, hinunterlassen; żaluzje herunterlassen; głowę, wzrok senken; oczy niederschlagen; płyn, powietrze ablassen;spuszczać psa z łańcucha den Hund abketten;spuszczać psa ze smyczy den Hund von der Leine losmachen;spuszczać z ceny fam. mit dem Preis runtergehen;spuszczać na wodę MAR zu Wasser lassen;nie spuszczać z oczu nicht aus den Augen lassen;spuszczać z tonu kleinlaut werden, klein beigeben;spuszczać lanie k-u fam. jemandem eine Tracht Prügel verabreichen;spuszczać się sich hinunterlassen -
2 spuszczać
I. vt\spuszczać wodę ( w toalecie) spülen3) ( uwalniać)\spuszczać psa ze smyczy den Hund von der Leine losmachen4) (pot: obniżyć)spuścić cenę mit dem Preis runtergehen ( fam)5) nie \spuszczać kogoś/czegoś z oczu jdn/etw nicht aus den Augen lassenspuścić z tonu kleinlaut werden, klein beigeben -
3 Auge
Auge ['aʊgə] <-s, -n> ntgrüne/braune \Augen haben mieć zielone/brązowe oczyjdm in die \Augen schauen patrzeć [ perf spojrzeć] komuś w oczy2) ( Sehfähigkeit)gute/schlechte \Augen [haben] mieć dobry/słaby wzrok5) (Fett\Auge) oko ntmit bloßem \Auge gołym okiemetw mit [seinen] eigenen \Augen gesehen haben widzieć [ perf zobaczyć] coś na własne oczydie \Augen offen halten mieć oczy otwartejdm wird schwarz vor \Augen komuś robi się ciemno przed oczymaunter vier \Augen w cztery oczyso weit das \Auge reicht jak okiem sięgnąćjdm etw von den \Augen ablesen wyczytać coś z czyichś oczujdn/etw im \Auge behalten ( beobachten) mieć kogoś/coś na oku; ( sich vormerken) zapamiętać kogoś/cośjdm etw aufs \Auge drücken ( fam) zmusić kogoś do czegośins \Auge fassen Projekt powziąć; Möglichkeit rozważyćjdm etw vor \Augen führen dowieść czegoś jasnoins \Auge gehen ( fam) zakończyć się fiaskiemein \Auge auf jdn/etw haben ( aufpassen) mieć na kogoś/coś okonur \Augen für jdn haben zwracać uwagę tylko na kogośjdn nicht aus den \Augen lassen nie spuszczać kogoś z okains \Auge fallen rzucać się w oczyseinen \Augen nicht trauen nie wierzyć własnym oczomsich aus den \Augen verlieren stracić się z oczuin jds \Augen ( dat) w czyichś oczachvor aller \Augen na oczach wszystkich -
4 oko
1.2) architwole \oko Ochsenauge ntw oczach prawa aus juristischer Sichttraktować kogoś/coś z przymrużeniem oka jdn/etw nicht ganz ernst nehmenna pierwszy rzut oka auf den ersten Blickw cztery oczy unter vier Augenmieć dobre \oko gute Augen habenna piękne oczy um schöner blauer Augen willencieszyć \oko Augenweide seindwoi mi się w oczach ich sehe doppeltiść, gdzie oczy poniosą ins Blaue [hinein] gehen ( fam)kłamać w żywe oczy ins Gesicht lügenmieć kogoś/coś na oku jdn/etw im Auge behalten [ lub haben]mieć kogoś/coś przed oczami jdn/etw vor den Augen habenmieć \oko na kogoś/coś auf jdn/etw ein Auge habenotworzyć komuś oczy na coś jdm die Augen für etw +akk öffnenźle/dobrze mu z oczu patrzy er scheint ein schlechter/guter Mensch zu seinpożerać kogoś/coś oczami jdn/etw mit den Augen verschlingen ( fam)przejrzał na oczy ihm gingen die Augen aufprzymknąć na coś oczy ein Auge auf etw +akk zudrücken ( fam)puścić do kogoś [perskie] \oko jdm [kokett] zuzwinkernrobić do kogoś słodkie oczy jdm [schöne] Augen machen ( fam)rzucić okiem einen Blick werfenjak okiem sięgnąć soweit das Auge reicht, weit und breitnie spuszczać kogoś/czegoś z oka jdn/etw nicht aus den Augen lassenwpaść komuś w \oko auf jdn ein Auge werfen ( fam)zejdź mi z oczu! geh mir aus den Augen!zrobiło mi się ciemno przed oczami es wurde mir schwarz vor den Augenna czyichś oczach vor [ lub unter] jds Augenna \oko nach Augenmaßpod czyimś okiem unter jds Aufsicht [ lub Obhut]w oczach zusehends\oko w \oko Auge in Auge, von Angesicht zu Angesicht3) pawie \oko Pfauenauge nt
См. также в других словарях:
nie spuszczać – nie spuścić oka [oczu] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kogoś, z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} pilnować kogoś, coś; bacznie obserwować, śledzić; bez przerwy patrzeć na kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Myśliwy nie spuszczał oka z upatrzonej sztuki. Nie spuszczaj z niego oka, bo w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spuszczaćam, spuszczaća, spuszczaćają, spuszczaćany {{/stl 8}}– spuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, spuszczę, spuszczaćci, spuść, spuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spuszczać — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
oko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. oczy, D. oczu, N. oczami || oczyma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd wzroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebieskie, zielone, piwne, brązowe oczy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wodzić — ndk VIa, wodzićdzę, wodzićdzisz, wódź, wodzićdził, wodzićdzony 1. «idąc prowadzić kogoś w różne miejsca, być czyimś przewodnikiem» Wodziła gości po całym mieście. Wodziła nas od sklepu do sklepu. Wszędzie wodziła ze sobą dziecko. ◊ Wodzić rej… … Słownik języka polskiego
wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… … Słownik języka polskiego
wzrok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność odbioru przez człowieka bodźców świetlnych, umożliwiająca postrzeganie przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobry, ostry, silny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spuścić — dk VIa, spuszczę, spuścićcisz, spuść, spuścićcił, spuszczony spuszczać ndk I, spuścićam, spuścićasz, spuścićają, spuścićaj, spuścićał, spuścićany 1. «puścić coś z góry w dół, pochylić ku dołowi, obniżyć, zrzucić, zsunąć» Spuścić głowę. Spuścić… … Słownik języka polskiego
spuścić — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec … Słownik frazeologiczny
